752
Adwentowa pastorałka
grudniowa noc jest ciemna
grudniowa noc jest zimna
gdzieś na horyzoncie
gwiazda się poczyna
jak co roku wschodzi
na zenicie nieba
by ciemność rozjaśnić
kolędą rozśpiewać
(a na ziemi tyle smutku prosi o nadzieję
wszystkie drogi znów prowadzą prosto do Betlejem,
a na ziemi tyle zgiełku,hałasu i wrzenia
tłum się kłębi, i tratuje w żądzy odkupienia,
tyle złota i purpury, kadzidła, brokatu
głośno wyśpiewują chóry hymn niebu i światu
dziecko Boga jest maleńkie i takie bezbronne
na co mu wspaniałe pieśni i hołdy koronne
na co mu lśniące klejnoty i bogate dary
on miłości potrzebuje nie cennej ofiary)
grudniowa noc jest zimna
gdzieś na horyzoncie
gwiazda się poczyna
jak co roku wschodzi
na zenicie nieba
by ciemność rozjaśnić
kolędą rozśpiewać
(a na ziemi tyle smutku prosi o nadzieję
wszystkie drogi znów prowadzą prosto do Betlejem,
a na ziemi tyle zgiełku,hałasu i wrzenia
tłum się kłębi, i tratuje w żądzy odkupienia,
tyle złota i purpury, kadzidła, brokatu
głośno wyśpiewują chóry hymn niebu i światu
dziecko Boga jest maleńkie i takie bezbronne
na co mu wspaniałe pieśni i hołdy koronne
na co mu lśniące klejnoty i bogate dary
on miłości potrzebuje nie cennej ofiary)
autor- babulka
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz